CO OZNACZA WPIS DO REJESTRU I BDO DLA WYTWÓRCY ODPADÓW

/in /by

 

Co oznacza wpis do rejestru oraz baza danych o odpadach dla wytwórców odpadów.

Obowiązek uzyskania wpisu do rejestru wynika z przepisu Ustawy o Odpadach (1), według którego: ,,Marszałek województwa dokonuje wpisu do rejestru na wniosek wytwórców odpadów obowiązanych do prowadzenia ewidencji odpadów” (art. 50, ust. 1, pkt. 5, ppkt e). Wyjątek stanowią wytwórcy odpadów, którzy uzyskali pozwolenie zintegrowane lub pozwolenie na wytwarzanie odpadów. Te podmioty uzyskują wpis do rejestru z urzędu.
Baza danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami (BDO) ma w pełni działać od stycznia 2020 roku. Na razie jej pierwszym etapem funkcjonowania jest rejestracja, która dotyczy również wytwórców odpadów. Marszałek województwa do otrzymaniu wniosku i stwierdzeniu iż nie zawiera on braków formalnych, nadaje 9-cyfrowy numer rejestrowy oraz tworzy w BDO indywidualne konto, do którego wnioskodawca ma się dostęp, za pomocą loginu i hasła. Po zalogowaniu do naszego konta, mamy dostęp do informacji, które były zawarte we wniosku złożonego na potrzeby utworzenia konta.
WIĘCEJ NA TEMAT BAZY I REJESTRACJI POCZYTACIE:
TUTAJ
DOSTĘP DO BAZY DOSTĘPNY JEST POD ADRESEM
https://bdo.mos.gov.pl/web/
Baza danych została utworzona przede wszystkim, aby uszczelnić system, i jako narzędzie walki ze szara strefą. Pozwoli ona, by wszystkie informacje dotyczące rynku gospodarki odpadami zebrane zostały w jednym miejscu (5).

 

Po co potrzebny numer rejestrowy? Gdzie go używać?

1. Zgodnie z Ustawą o Odpadach do BDO wprowadza się roczne sprawozdanie o wytwarzanych odpadach i o gospodarowaniu odpadami (art. 76, ust. 2).
Sprawozdanie, które wytwórca odpadów musi corocznie wysyłać do 15 marca do Urzędu Marszałkowskiego, będziemy składać też, albo tylko i wyłącznie logując się na swoje indywidualne konto. Nie wiadomo jednak czy nastąpi to już od roku 2019 czy dopiero w 2020. BDO nie jest jeszcze w pełni rozbudowanym systemem i nie wiadomo od kiedy możemy spodziewać się elektronicznego składania sprawozdań. Przed planowanym, następnym terminem jego złożenia (czyli przed 15 marca 2019 roku) najlepiej wykonać telefon do urzędu marszałkowskiego i tam zasięgnąć informacji w jaki sposób w obecnym roku wygląda zgodnie z prawem złożenie sprawozdań.

2. Obecnie trwają prace na nowelizacją Ustawy o odpadach (2). Zmiany dotyczą przede wszystkim doprecyzowania przepisów odnoszących się do funkcjonowania BDO. Będzie również mniej papierologii, bowiem projekt zakłada wycofanie konieczności posługiwania się papierowymi dokumentami, ponieważ ich miejsce zastąpią elektroniczne (4). Zmiany w projekcie Ustawy o odpadach przewidują w stosunku do wytwórcy odpadów i  nadanego rejestrowego następujące zmiany:
Na dokumentach ewidencji (kart przekazania i  karty ewidencji odpadów) trzeba będzie umieszczać nasz numer rejestrowy;
Ewidencja odpadów prowadzona będzie w systemie teleinformatycznym. Dokumenty ewidencji odpadów będziemy sporządzać się, wprowadzając informacje do Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami.
BDO ma w całości działać od 2020 roku. Jednak jak twierdzą eksperci pełną funkcjonalność bazy możemy spodziewać się nawet w latach 2023-2025 (3). Zatem do tego czasu będzie  funkcjonować ewidencja taka jak na dotychczasowych zasadach, czyli papierowa, a elektroniczny rejestr będzie obowiązywał przynajmniej przez najbliższe lata, tylko w ograniczonym zakresie.

Źródła:
Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. 2013 poz. 21)
https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12314900

BDO zacznie funkcjonować najszybciej w 2023 r.?

Nowelizacja ustawy o odpadach. Mniej papierologii

http://wyborcza.pl/10,82983,23471802,nadchodzi-rewolucja-w-gospodarowaniu-odpadami-zapytalismy-eksperta.html?disableRedirects=true

Artykuł przygotowała:
Kamila Kłos – pracownik firmy Palmedica. Przywłaszczenie, rozpowszechnianie bez podania nazwiska autora, kopiowanie tekstu podlega karze zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83).

BAZY DANYCH O PRODUKTACH

/in /by

BAZA DANYCH O  PRODUKTACH – CZYLI KOGO DOTYCZY REJESTR PODMIOTÓW WPROWADZAJĄCYCH PRODUKTY, PRODUKTY W OPAKOWANIACH I GOSPODARUJĄCYCH ODPADAMI

 

Zgodnie z Ustawą o odpadach (1) Marszałek województwa ma obowiązek prowadzić BDO, czyli Bazę danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami.

 

BDO prowadzona jest w systemie teleinformatycznym i stanowi bazę, w której gromadzone  są informację o :

  • wprowadzanych na terytorium kraju: opakowaniach, produktach w opakowaniach, olejach smarowych, oponach, odpadach z nich powstających;
  • wprowadzanych pojazdach, zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, bateriach i akumulatorach, odpadach z nich powstających;
  • rodzajach i ilościach wytwarzanych odpadów i ich wytwórcach;
  • ilości i jakości komunalnych osadów ściekowych;
  • ilości i jakości odpadów poddanych przetwarzaniu;
  • decyzjach z zakresu gospodarki odpadami;
  • osiągniętych poziomach odzysku i recyklingu pojazdów, odpadów powstałych opakowań i produktów w opakowaniach;
  • osiągniętych poziomach: zbierania, odzysku, recyklingu zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz zbierania, recyklingu i wydajności recyklingu zużytych baterii oraz akumulatorów;
  • transgranicznym przemieszczaniu odpadów;
  • wpływach z opłat produktowych;
  • składowiskach odpadów;
  • poszczególnych rodzajach instalacji do zagospodarowania odpadów;
  • podmiotach odbierających odpady komunalne od właścicieli nieruchomości.

Nad poprawnością danych zbieranych w BDO czuwa Marszałek Województwa, który weryfikuje je na podstawie:

  1. a) rocznych sprawozdań o produktach, opakowaniach i gospodarujących odpadami;
  2. b) decyzjach w zakresie gospodarki odpadami (decyzji: na wytwarzanie odpadów, zatwierdzających program gospodarowania odpadami wydobywczymi, pozwoleń zintegrowanych, itp.).

 

Integralną częścią bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami jest rejestr podmiotów wprowadzających produkty w opakowaniach i gospodarujących odpadami, zwany rejestrem. Wpisu do rejestru dokonuje Marszałek Województwa. Może to zrobić z urzędu lub na podstawie wniosku.

Z URZĘDU wpis do rejestru dotyczy:

  • posiadaczy odpadów, którzy uzyskali pozwolenie: zintegrowane, na wytwarzanie, zbieranie, przetwarzanie odpadów;
  • podmiotów, którzy uzyskali decyzję zatwierdzającą program gospodarowania odpadami wydobywczymi lub zezwolenie na prowadzenie obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych;
  • podmiotów, którzy uzyskali koncesję na podziemne składowanie odpadów;
  • podmiotów, którzy uzyskali wpis do rejestru działalności regulowanej w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości.

 

Podmioty, którzy aby otrzymać wpis do rejestru, ZOBOWIĄZANI są złożenia odpowiedniego wniosku to:

  1. a) z zakresu ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej:
  • wprowadzający na teren kraju produkty;
  • prowadzący odzysk lub recykling odpadów powstałych z produktów;
  • organizacje odzysku odpadów;
  • dokonujący eksportu oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów powstałych z produktów w celu poddania ich  odzyskowi lub recyklingowi.
  1. b) w zakresie ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji:
  • wprowadzający pojazdy;
  • prowadzący punkty zbierania pojazdów;
  • prowadzący stacje demontażu;
  • prowadzący strzępiarki.
  1. c) z zakresu ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym:
  • wprowadzający sprzęt lub autoryzowanych przedstawicieli;
  • zbierający zużyty sprzęt;
  • prowadzący zakład przetwarzania, organizacje odzysku sprzętu;
  • prowadzący działalność w zakresie recyklingu lub działalność w zakresie innych niż recykling;
  1. d) z zakresu ustawy o bateriach i akumulatorach:
  • wprowadzający baterie i akumulatory;
  • prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;
  • podmioty pośredniczące.
  1. e) w zakresie ustawy o odpadach:
  • posiadaczy odpadów prowadzących przetwarzanie odpadów zwolnionych z obowiązku uzyskania pozwolenia na przetwarzanie odpadów (z wyj. wymienionych w Ustawie o odpadach w art. 45 ust. 1 pkt 2 i 3);
  • transportujący odpady;
  • prowadzący zakład recyklingu statków;
  • sprzedawcy odpadów i pośredników w obrocie odpadami, o ile nie podlegają wpisowi do rejestru na przykład z urzędu;
  • wytwórcy odpadów zobowiązani do prowadzenia ewidencji.
  1. f) z zakresu ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi:
  • organizacje odzysku opakowań;
  • dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy:
    – odpadów opakowaniowych,
    – produktów w opakowaniach;
  • eksportujący:
    – odpady opakowaniowe,
    – opakowania,
    – produkty w opakowaniach;
  • prowadzący recykling lub inny niż recykling proces odzysku odpadów opakowaniowych;
  • wprowadzający opakowania;
  • wprowadzający produkty w opakowaniach;
  • organizacje samorządu gospodarczego, o których mowa w art. 25 ust. 1 Ustawy o odpadach.

 

Istnieją pewne ODSTĘPSTWA dla podmiotów, u których nie wymaga się uzyskania wpisu   do rejestru. To między innymi:

  • osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcami wykorzystujące odpady na potrzeby własne;
  • podmioty władające powierzchnią ziemi, na której stosowane są komunalne osady ściekowe, o których mowa w art. 69 ust. 1-3 Ustawy o odpadach, zwolniony z obowiązku uzyskania zezwolenia na przetwarzanie odpadów;
  • transportujący wytworzone przez siebie odpady;
  • podmioty prowadzące działalność inną niż działalność gospodarcza w zakresie gospodarowania odpadami, które zbierają odpady, czyli: apteki, sklepy przyjmujące zużyte artykuły spożywcze, szkoły, gdzie funkcjonuje system zbierania odpadów, placówki oświatowo – wychowawcze, urzędy, instytucje.

 

ZASADY otrzymania wpisu:

  1. Sprawdzić czy nasza działalność kwalifikuje się do ubiegania się o wpis do rejestru, czy jesteśmy zwolnieni z tego obowiązku, czy też uzyskujemy wpis do rejestru z urzędu.
  2. Jeżeli jesteśmy zobowiązaniu o ubieganie się o wpis do rejestru, na stronie właściwego ze względu na wykonywanie działalności urzędu marszałkowskiego pobieramy i wypełniamy stosowne dokumenty (formularz rejestrowy + oświadczenie o spełnieniu wymagań + potwierdzenie uiszczenia opłaty – o ile jest wymagana). Niektóre podmioty, muszą dodatkowo złożyć więcej dokumentów, o których szczegółowo określa art. 53 pkt. 7 Ustawy o odpadach.
  3. Wysyłamy dokumenty na adres właściwego urzędu.
  4. Marszałek województwa po stwierdzeniu, że wniosek nie zawiera braków formalnych dokonuje wpisu do rejestru. Ma na to czas w termie 30 dni od dnia otrzymania wniosku.
  5. Wpis do rejestru wiąże się z nadaniem przez Marszałka województwa 9 – cyfrowego indywidualnego numeru rejestrowego, o czy zobowiązany jest poinformować podmiot, który wniosek złożył.

 

  • Dokonując wpisu do rejestru i uzyskując numer rejestrowy marszałek tworzy w BDO konto, z indywidualnym loginem i hasłem, do którego przedsiębiorca ma dostęp.
  • Wypełniony wniosek musi być opatrzony podpisem wnioskodawcy lub w przypadku wypełnienia go w formie elektronicznej musi zostać opatrzony kwalifikowanym podpisem elektronicznym lub podpisem potwierdzony profilem ePUAP.
  • W przypadku, gdy podmiot prowadzi działalność w zakresie więcej niż jednej działalności, o których mowa wyżej, składa jeden wniosek o wpis do rejestru.
  • Zmiana wpisu w rejestrze, powinna zostać zgłoszona marszałkowi, poprzez złożenie formularza aktualizacyjnego.
  • Trwałe zaprzestanie wykonywania działalności wymagającej wpisu do rejestru, powinno zostać zgłoszone, poprzez złożenie do urzędu marszałkowskiego wniosku o wykreślenie z rejestru,

OPŁACIE za wpis do rejestru podlegają:

  • wprowadzający sprzęt i autoryzowani przedstawiciele;
  • wprowadzający baterie lub akumulatory;
  • wprowadzający pojazdy;
  • producenci, importerzy i wewnątrzwspólnotowi nabywcy opakowań;
  • wprowadzający na terytorium kraju produkty w opakowaniach;
  • wprowadzający na terytorium kraju opony;
  • wprowadzający na terytorium kraju oleje smarowe.

Podmioty te dokonują opłaty rejestrowej i są zobowiązane do corocznego uiszczania do 15 lutego opłaty za dany rok, wynoszącej (2):

  1. a) 100 zł dla mikroprzedsiębiorstw;
  2. b) 300 zł dla pozostałych przedsiębiorstw.

 

LISTA URZĘDÓW MARSZAŁKOWSKICH W POLSCE WRAZ ZE STRONAMI, NA KTÓRYCH MOŻNA ZNALEŚĆ INFORMACJĘ NA TEMAT REJESTRU:

  1. Urząd marszałkowski województwa dolnośląskiego http://bip.umwd.dolnyslask.pl/dokument,iddok,42740,idmp,625,r,r
  2. Urząd marszałkowski województwa kujawsko-Pomorskiego https://bip.kujawsko-pomorskie.pl/rejestr-podmiotow-wprowadzajacych-produkty-produkty-w-opakowaniach-i-gospodarujacych-odpadami/

 

  1. Urząd marszałkowski województwa lubelskiego https://umwl.bip.lubelskie.pl/index.php?id=1032&p1=szczegoly&p2=1232950

 

  1. Urząd marszałkowski województwa lubuskiego http://lubuskie.pl/strona-glowna/zalatw-sprawe/menu-srodowisko/bdo/

 

  1. Urząd marszałkowski województwa łódzkiego https://bip.lodzkie.pl/departament-rolnictwa-i-ochrony-srodowiska/archiwa-rejestry-i-ewidencje/item/6885-rejestr-podmiotów-wprowadzających-produkty,-produkty-w-opakowaniach-i-gospodarujących-odpadami

 

  1. Urząd marszałkowski województwa małopolskiego https://bip.malopolska.pl/umwm,a,1405584,rejestr-podmiotow-wprowadzajacych-produkty-produkty-w-opakowaniach-i-gospodarujacych-odpadami.html

 

  1. Urząd marszałkowski województwa mazowieckiego https://www.mazovia.pl/komunikaty–konsultacje-spoleczne/komunikaty/art,2512,utworzono-rejestr-podmiotow-wprowadzajacych-produkty-produkty-w-opakowaniach-i-gospodarujacych-odpadami.html

 

  1. Urząd marszałkowski województwa opolskiego http://bip.opolskie.pl/2018/02/rejestr-wprowadzajacych-produkty-produkty-w-opakowaniach-i-gospodarujacych-odpadami/
  1. Urząd marszałkowski województwa podkarpackiego http://www.bip.podkarpackie.pl/index.php/sprawy-do-zalatwienia-w-urzedzie/rolnictwo-i-ochrona-srodowiska/3862-rejestr-podmiotow-wprowadzajacych-produkty-produkty-w-opakowaniach-i-gospodarukacych-odpadami

 

  1. Urząd marszałkowski województwa podlaskiego https://www.wrotapodlasia.pl/pl/rolnictwo_i_srodowisko/rejestr_w_zakresie_gospodarki_odpadami/

 

  1. Urząd marszałkowski województwa pomorskiego https://bip.pomorskie.eu/m,136,rejestr.html

 

  1. Urząd marszałkowski województwa śląskiego https://bip.slaskie.pl/sprawy_w_urzedzie/spis_procedur/ochrona_srodowiska_1/bdo-rejestr-podmiotow.html

 

  1. Urząd marszałkowski województwa świętokrzyskiego https://www.swietokrzyskie.pro/category/urzad-marszalkowski/departamenty/departament-rozwoju-obszarow-wiejskich-i-srodowiska/oddzialy-departament-rozwoju-obszarow-wiejskich-i-srodowiska/oddzial-gospodarki-odpadami/gospodarka-odpadami/baza-danych-o-produktach-i-opakowaniach-oraz-o-gospodarce-odpadami-bdo/

 

  1. Urząd marszałkowski województwa warmińsko-Mazurskiego https://bip.warmia.mazury.pl/891/rejestr-podmiotow-wprowadzajacych-produkty-produkty-w-opakowaniach-i-gospodarujacych-odpadami.html

 

  1. Urząd marszałkowski województwa wielkopolskiego https://www.umww.pl/departamenty_departament-srodowiska_obowiazki-podmiotow-w-zakresie-korzystania-ze-srodowiska_rejestr-wprowadzajacych-produkty-produkty-w-opakowaniach-i-gospodarujacych-odpadami

 

  1. Urząd marszałkowski województwa zachodniopomorskiego http://bip.rbip.wzp.pl/artykul/rejestr-podmiotow-wprowadzajacych-produkty-produkty-w-opakowaniach-i-gospodarujacych


 

Źródło:

  1. Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. 2013 poz. 21) z późn. zm.
  2. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 19 stycznia 2018 r. w sprawie wysokości stawek opłaty rejestrowej oraz opłaty rocznej (Dz. U. 2018 poz. 184)

 

Artykuł przygotowała:

Kamila Kłos – pracownik firmy Palmedica. Przywłaszczenie, rozpowszechnianie bez podania nazwiska autora, kopiowanie tekstu podlega karze zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83).

BRAK HIGIENY W GABINECIE KOSMETYCZNYM

/in /by

BRAK HIGIENY W GABINECIE KOSMETYCZNYM: Wizyta w salonie kosmetycznym czy fryzjerskim dla każdego odwiedzającego takie miejsce gościa powinna być przyjemna i relaksująca. Wybierając gabinet, w którym oddamy się w ręce profesjonalistów powinniśmy nie tylko kierować się jakością usług, ceną zabiegów, lecz również zorientować się czy w gabinecie, do którego się udajemy zachowane są chociażby podstawowe standardy higieny, które powinny w nim obowiązywać.

Gabinet kosmetyczny, fryzjerski, studio tatuażu to miejsca, w których wykonywane są zabiegi naruszające ciągłość skóry. W salonie fryzjerskim używane są szczotki, grzebienie oraz nożyczki, które po użyciu u jednego Klienta, niejednokrotnie są stosowane u kolejnego bez zastosowania wobec nich dezynfekcji. Źródło zakażenia nie zawsze bywa dostrzegalne gołym okiem. Sam klient może być nieświadomy, że może być nosicielem bakterii czy groźnego wirusa. Zatem, aby ustrzec się i zmniejszyć ryzyko narażenia na groźne choroby zarówno wśród klientów jak i personelu, powinniśmy opracować i wdrożyć procedury zapewniające ochronę przed zakażeniami i chorobami zakaźnymi.

Więcej na temat procedur poczytacie TUTAJ 

Higiena przede wszystkim! Na co warto zwrócić uwagę wybierając się do gabinetu kosmetycznego?

  1. Przede wszystkim czy jest czysto. Brudne podłogi, ściany, kurz na meblach, czy nieestetyczna poczekalnia powinny być dla nas pierwszym niepokojącym sygnałem na temat czystości w gabinecie.

  2. Dbanie o porządek w salonie. Zwróć uwagę czy nie leżą porozrzucane ubrania klientów i personelu, gazety, śmieci. Zapach odgrywa również istotną kwestię.

  3. Zwracajmy uwagę na podejście pracowników do swojej higieny. Osoba wykonująca zabieg w salonie powinna zadbać o to aby:

    a) zarówno przed jak i po zabiegu umyła ręce mydłem a następnie je osuszyła;

    b) zdezynfekowała ręce zarówno swoje jak i klienta. Zwróćmy uwagę czy wykorzystywany jest odpowiedni płyn do dezynfekcji, czy nie jest on przykład przeterminowany;

    c) używała jednorazowych maseczek i rękawiczek;

    d) posiadała czystą odzież ochronną;

  4. Przed i po zabiegu powierzchnia stolików czy leżanek powinna być zdezynfekowana.

  5. Jednorazowe artykuły używane podczas zabiegów: igły, waciki, gaziki, tampony, klapki, pilniki papierowe powinny być użyte tylko raz.

  6. Narzędzia wielorazowego użytku powinny być po każdym zabiegu zdezynfekowane lub zdezynfekowane oraz poddane sterylizacji. I tylko czyste, zdezynfekowane narzędzia i przybory używa się do zabiegów.

  7. Wysterylizowane narzędzia muszą być przechowywane w specjalnych opakowaniach i wyjmowane przed zabiegiem przy kliencie.

  8. Personel powinien rozwiązać wszelkie nasze wątpliwości dotyczące zachowania higieny w gabinecie. Jeżeli zapytamy się wprost czy narzędzia przed naszym zabiegiem w odpowiedni sposób zdezynfekowane czy wysterylizowane, a pracownik nie chce nam wprost odpowiedzi to sygnał, że higiena w tym miejscu może być na niskim poziomie i lepiej zrezygnować z usług takiego salonu.

Skutki braku dezynfekcji.

Nieprawidłowo zdezynfekowane lub niesterylne narzędzia i przybory, wykorzystywane do zabiegów naruszających ciągłość skóry (manicure, pedicure, przekłuwanie uszu, tatuaż) mogą przyczynić się do zarażenia wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV). Wirusem tym można się zarazić na przykład podczas usuwania skórek lub też zakładania żelowych paznokci. Przeciwko HCV nie ma szczepionki, jednak im choroba zostaje wcześniej rozpoznana, tym jest większa szansa na wyleczenie. Brak świadomości zagrożenia oraz długi czas, kiedy zakażenie wirusem nie daje żadnych objawów, to główne przyczyny zbyt późnego wykrywania choroby. W ostateczności może powodować wyniszczenie organizmu, marskość oraz raka wątroby.

Kontakt z zakażoną drobnoustrojami krwią doprowadzić może do wirusowego zapalenia wątroby typu B (HBV). W konsekwencji choroba ta może powodować marskość wątroby, żółtaczkę, zapalenie wątroby czy nowotwory. Zarażenie HBV jest bardzo uciążliwe, wymagające długotrwałego leczenia i rehabilitacji.

Wirus HIV, czyli wirus nabytego braku odporności. Źródłem zakażenia mogą być niewysterylizowane narzędzia w salonach stomatologicznych, tatuażu czy kosmetycznych (na przykład podczas wykonywania makijażu permanentnego, przekłuwania uszu). Przy nie zachowaniu odpowiednich zasad higieny wirus ten może przetrwać na powierzchni około tygodnia. Jest ona bardzo wrażliwy na działanie większości czynników dezynfekcyjnych. Ginie natomiast w temperaturze około 60 stopni Celsjusza po 30 minutach.

Kolejnymi wirusami, o których warto wspomnieć są: wirus opryszczki (HSV) czy wirus brodawczaków (HPV), kontakt z którym może powodować brodawki, nowotwory skóry i błon śluzowych.

Grzybica jest chorobą zakaźną, której źródłem zakażenia może być nie tylko chory człowiek, zwierzęta domowe lecz także sauny, baseny czy solaria. To właśnie w tych miejscach wskutek niewłaściwej higieny, dużej wilgotności i wysokiej temperatury tworzą się idealne warunki do rozwoju grzybów. Zakażenie przenosi się przez bezpośredni kontakt z chorą osobą lub przez zakażone przedmioty na przykład buty, ubranie, ręczniki, nożyczki, cążki, pilnik itp. Choroba może pojawiać się w różnych miejscach: na stopach, paznokciach, owłosionej skórze głowy. Niektóre postacie grzybicy wymagają wielomiesięcznego leczenia, wszystkie wymagają bezwzględnie dyscypliny i przestrzegania higieny.

Łupież to w dzisiejszych czasach dolegliwość bardzo powszechna. Występuje w dwóch postaciach: łupież tłusty, któremu towarzyszą nadmierna ilość produkowanego przez skórę sebum i żółte plamki przylegające do skóry oraz łupież suchy, objawiający się nasilonym swędzeniem i przesuszoną skorą. Chorobę tę wywołują drożdżaki Malassezia, stanowiące jeden z naturalnych składników flory bakteryjnej skóry głowy. Nadmierny stres, zaburzenia hormonalne, podłoże genetyczne czy używanie niewłaściwych preparatów do pielęgnacji włosów może przyczynić sie do ich mnożenia się. Łupieżem w salonie fryzjerskim najczęściej zarazimy się przez używanie niezdezynfekowanych szczotek, grzebieni, zaś w solarium poprzez źle zdezynfekowane łóżka.

Nie tylko poprzez bezpośredni kontakt z człowiekiem lecz również droga pośrednią na przykład poprzez używanie zanieczyszczonych wszami szczotek, grzebieni lub narzędzi dochodzi do zarażenia kolejną chorobą – wszawicą.

Powyżej przedstawiliśmy niektóre choroby, którymi można zarazić się podczas wizyty u kosmetyczki, gdzie nie są przestrzeganie podstawowe zasady higieny. Wybierając się na zabieg do gabinetu kosmetyczny, fryzjerskiego czy salonu tatuażu zawracajmy uwagę na higienę i bezpieczeństwo podczas jego wykonywania. W razie jakichkolwiek wątpliwości, nie wstydźmy się zapytać personel o sposoby zachowania czystości i higieny gabinecie. Udzielanie takich informacji to obowiązek personelu, a my poprzez zdobytą wiedzę będziemy czyli się komfortowo i będziemy mieli wiedzę, że przestrzegane są zasady, które zapewniają ochronę przed zakażeniami.

Źródło:

  1. Katarzyna Wrotek, Choroby skóry. Wyd. Helion, 2009 r.

  2. Aleksandra Flis, Katarzyna Pikul , Niebezpieczeństwo w gabinecie kosmetycznych-choroby zakaźne, Wyd. Think, Nr 4 (16) 2013, s. 1-14

  3. http://natemat.pl/144977,bylas-u-kosmetyczki-sprawdz-czy-nie-jestes-zakazona-wirusem-hcv-to-moze-uratowac-ci-zycie
  4. http://natemat.pl/177259,banalny-manicure-moze-zrujnowac-nam-zdrowie-a-zabieg-upiekszajacy-doprowadzic-do-groznych-zakazen
  5. http://biotechnologia.pl/kosmetologia/zagrozenie-mikroorganizmami-chorobotworczymi-w-gabinetach-kosmetycznych-oraz-metody-ich-eliminacji,17578

Prawidłowe oznakowanie pojemników na odp. medyczne

/in /by

W listopadzie 2017 roku weszło w życie nowe rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie szczegółowego sposobu postępowania z odpadami medycznymi (Dz. U. 2017 poz. 1975). Po kilkunastu miesiącach od uchylenia starego rozporządzenie wreszcie pojawiło się takie, na którym możemy się prawnie powołać. Rozporządzanie to w sposób szczegółowy określa  jak powinno wyglądać widoczne oznakowanie identyfikacyjne, które powinno znaleźć się               na pojemniku lub worku, w których gromadzimy odpady medyczne.

Etykieta powinna zawierać następujące informacje:

  • Kod odpadów medycznych, które w pojemniku/worku przechowujemy – sześciocyfrowy kod zgodny z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2014 r. w sprawie katalogu odpadów. W przypadku odpadów medycznych i weterynaryjnych interesujący nas kod będziemy szukać ww. rozporządzeniu w grupie 18;
  • Nazwa wytwórcy odpadów medycznych;
  • Numer REGON wytwórcy odpadów medycznych;
  • Numer księgi rejestrowej wytwórcy odpadów medycznych widniejący w rejestrze wykonujących działalność leczniczą oraz podanie organu rejestrowego – wpisujemy, jeżeli posiadamy taki numer, w przeciwnym wypadku nie wpisujemy nic lub wstawiamy kreskę.
  • Datę i godzinę otwarcia pojemnika – czyli rozpoczęcia jego użytkowania;
  • Datę i godzinę zamkniecie pojemnika.

Etykieta powinna dodatkowo zawierać informacje, że mamy do czynienia z materiałem zakaźnym dla ludzi, opatrzonym dodatkowo znakiem (rys. 1):


Rys. 1 Znak ostrzegający przed zagrożeniem biologicznym.

PAMIĘTAJ!!!

  • Pojemniki i worki należy wypełniać maksymalnie do 2/3 objętości, w sposób umożliwiający ich bezpiecznie zamknięcie.
  • W przypadku uszkodzenia pojemnika lub worka należy umieścić go w całości w innym większym nieuszkodzonym pojemniku lub worku przystosowanym do gromadzenia odpadów medycznych.
  • W przypadku zamknięcia pojemnika niemożliwe i niedopuszczalne jest jego ponowne otwarcie.

Źródła:

  1. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 5 października 2017 r. w sprawie szczegółowego sposobu postępowania z odpadami medycznymi (Dz. U. 2017 poz. 1975)
  2. Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2014 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. 2014 poz. 1923)

 

 

ZMIANY PRAWNE W POSTĘPOWANIU Z ODPADAMI MED. 2018

/in /by

Po 20 miesiącach od daty uchylenia starego rozporządzenia, dokładnie 24 listopada 2017 roku weszło w życie nowe, Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie szczegółowego sposobu postępowania z odpadami medycznymi (Dz. U. 2017 poz. 1975). Rozporządzenie to w sposób szczegółowy określa sposób postępowania:
a) z odpadami medycznymi powstałymi w miejscu ich wytwarzania i w miejscu wezwania;
b) sposób postępowania przy gromadzeniu odpadów medycznych w pojemnikach lub workach;
c) warunki transportu wewnętrznego odpadów medycznych w obiektach.

Prowadząc gabinet, lub zarządzając placówką medyczną warto zapoznać się ze zmianami, które wprowadza nowe rozporządzenie. Do najważniejszych z nich należą:

1) Dokonano klasyfikacji odpadów na 3 grupy:
a) zakaźne zaliczmy tu odpady: 18 01 02*, 18 01 03*, 18 01 80*, 18 01 82*;
b) niebezpieczne, inne niż zakaźne: 18 01 06*, 18 01 08*, 18 01 10*;
c) inne niż niebezpieczne: 18 01 01, 18 01 04, 18 01 07, 18 01 09, 18 01 81.

2) W powyższej klasyfikacji uwzględniono odpady o kodach 18 01 80* i 18 01 81, dzięki czemu rozporządzenie w nowej wersji obejmuje wszystkie kody odpadów medycznych.

UMOWA EUROPEJSKA

3) Odpady gromadzi się w miejscu powstawania w pojemnikach lub workach nie dłużej niż 72 h, Wyjątek stanowią odpady zwane ,,wysoko zakaźnymi odpadami medycznymi”, które przechowuje się w miejscu ich powstawania nie dłużnej niż 24 h. Wysoce zakaźne odpady medyczne to odpady, w których zidentyfikowano lub, co do których istnieją podejrzenia, że zawierają biologiczne czynniki chorobotwórcze, podlegające zakwalifikowaniu do kategorii A, której definicja zawarta jest w Umowie europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (załącznik A, pkt. 2.2.62.1.4.1) ZAŁĄCZNIK A UMOWA EUROPESJKA
Zgodnie z definicją ww. umowy kategoria A obejmuje zakaźne materiały, z którymi kontakt może powodować trwałe upośledzenie, zagrożenie życia lub chorobę śmiertelną u ludzi lub zwierząt. Przykłady materiału spełniającymi te kryteria przedstawiono w tabeli poniżej.
Odpady te powinny być w specjalny sposób pakowane. Mianowicie powinny być zapakowane w podwójne, czerwone worki lub pojemnik w przypadku odpadów o ostrych końcach i krawędziach (stanowiące opakowanie wewnętrzne) oraz sztywny, czerwony pojemnik stanowiący opakowanie zewnętrzne. Pojemnik zewnętrzny dodatkowo oznacza się znakiem ostrzegającym przed materiałem biologicznym oraz napisem ,,MATERIAŁ ZAKAŹNY DLA LUDZI”.

Rys.1. Znak ostrzegający przed zagrożeniem biologicznym.

POJEMNIKI I WORKI:

4) Pojemniki i worki muszą zawierać widoczne oznakowanie identyfikujące zawierające:
a) kod odpadów;
b) nazwę wytwórcy odpadów;
c) numer REGON wytwórcy
d) numer księgi rejestrowej wytwórcy odpadów w rejestrze podmiotów wykonujących działalność leczniczą oraz podanie organu rejestrowego (jeżeli dotyczy);
e) datę i godzinę otwarcia (rozpoczęcia użytkowania);
f) datę i godzinę zamknięcia pojemnika lub worka.
Podpunkty c, d, e oraz godzina z punku f są nowością, które wcześniej nie obowiązywały wytwórców.

5) Obowiązek umieszczenia termometru po pomiaru temperatury nie tylko w stacjonarnym urządzeniu chłodniczym, lecz również w pomieszczeniu do magazynowania odpadów medycznych i przenośnym urządzeniu chłodniczym.

6) Pomieszczenie do magazynowania odpadów medycznych powinno:
a) posiadać zabezpieczenia techniczne chroniące przed rozprzestrzenianiem magazynowanych odpadów, w tym obejmujące gromadzenie ewentualnych odcieków;
b) jeżeli odpady medyczne magazynuje się w oznakowanych, szczelnie zamkniętych pojemnikach lub kontenerach dopuszcza się niewydzielanie boksów w tym pomieszczeniu do magazynowania poszczególnych rodzajów odpadów.

7) Doprecyzowano wymogi w zakresie higieny osób po opuszczeniu pomieszczenia do magazynowania odpadów medycznych oraz stacjonarnego urządzenia chłodniczego. Oprócz wymogu obecności umywalki z zimną i ciepłą wodą, dozownika z mydłem oraz ręczników jednorazowych, dodano zapis o dostępności wody ciepłej i zimnej do celów porządkowych oraz wydzielenia miejsc do przechowywania czystych i zbierania brudnej odzieży dla osób przebywających w miejscu ich magazynowania.

8) Obok przenośnego urządzenia chłodniczego zapewnia się dozownik ze środkiem do dezynfekcji rąk, czyste rękawiczki jednorazowe oraz pojemnik do zbierania zużytych rękawiczek.

9) Dodano wymogi odnośnie zakresu czystości i higieny pomieszczeń i urządzeń służących do przechowywania. W przypadku przechowywania odpadów zakaźnych pomieszczenie lub urządzenie dezynfekuje się i myje. W przypadku odpadów innych niż zakaźne myje, a w razie potrzeby dezynfekuje.

UWAGA:

10) Zrezygnowano z wymogu nieprzezroczystości worków.

11) Wprowadzenie obowiązku posiadanie wentylacji w miejscach, które służą do dezynfekcji, mycia i przechowywania środków transportu wewnętrznego odpadów medycznych oraz pojemników wielokrotnego użycia.

12) Obowiązek opracowania szczegółowej procedury postępowania z odpadami medycznymi w zakresie ich selektywnego zbierania, transportu i magazynowania.

Okres dostosowawczy zmian określonych wyżej w pkt. 6 ppkt. a, oraz pkt. 9 wynosi 18 miesięcy od dnia wejście w życie rozporządzenia.

Pełna treść nowego rozporządzenia znajdziecie Państwo: TUTAJ

 

Źródła:
1. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 5 października 2017 r. w sprawie szczegółowego sposobu postępowania z odpadami medycznymi (Dz. U. 2017 poz. 1975)

2. Oświadczenie Rządowe z dnia 28 lutego 2017 r. w sprawie wejścia w życie zmian do załączników A i B do Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. 2017 poz. 1119)

DOMOWE ODPADY MEDYCZNE – JAK WŁAŚCIWIE Z NIMI POSTĘPOWAĆ?

/in /by

DOMOWE ODPADY MEDYCZNE – JAK WŁAŚCIWIE Z NIMI POSTĘPOWAĆ?

Nasza świadomość ekologiczna jest coraz większa. Na co dzień staramy się oddzielać plastikowe butelki od ich zawartości, szkło wrzucać do pojemnika specjalnie do tego przystosowanego, a zużyty sprzęt elektryczny oddawać do punktu zbierania elektrośmieci. Co jednak zrobić z odpadami medycznymi, które już pojawiły się w naszych domach? Szacuje się, że w Polsce na cukrzycę choruje ponad 2 miliony osób. W wyniku wykonywanych zabiegów,  codziennie wytwarzane są takie odpady jak igły, paski czy zanieczyszczone waciki. Czy ktoś z Państwa zastanawiał się jak właściwie z nimi postąpić? Problem taki dotyczy nie tylko cukrzyków, lecz również osób, którzy w domu opiekują się osobami obłożnie chorymi, dla których temat ten zapewne nie jest obcy.

Główny kłopot z niebezpiecznymi, odpadami medycznymi powstającymi w naszych domach polega w głównej mierze na tym, że w Polsce, że nie ma żadnych regulacji prawnych, które nakazywałby specjalny sposób ich utylizacji. O ile prowadząc praktykę lekarską jesteśmy zobligowani, do terminowego oddawania odpadów medycznych, ich specjalnego sposobu magazynowania oraz podpisania umowy z firmą, która zajmuje się ich właściwą utylizacją.        Tu problem jest rozwiązany, bowiem te wszystkie wytyczne są regulowanie prawnie.

Co mówi ustawa?

Według Ustawy o Odpadach pod pojęciem odpadów medycznych rozumie się odpady powstające w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych oraz prowadzeniem badań i doświadczeń naukowych w zakresie medycyny (Dz. U. z 2016 r. poz. 1987; art. 3 ust. 1 pkt 8)..  Zatem w świetle prawa jeżeli w naszych domach ,,wytwarzamy” igły, strzykawki, zanieczyszczone krwią materiały opatrunkowe nie klasyfikujemy ich do odpadów medycznych, lecz traktujemy je jako odpady komunalne. Za właściwe zorganizowanie odbioru odpadów komunalnych odpowiedzialne są gminy, natomiast właściciele nieruchomości zobligowani są do ponoszenia na rzecz gminy opłat za ich zagospodarowanie (art. 6c i 6h Ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach). W związku z powyższym w zamian za pobrana opłatę gmina zapewnia właścicielom nieruchomości możliwość pozywania się wszystkich rodzajów odpadów komunalnych, w tym  z terenu nieruchomości, przyjmowanie ich przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych (PSZOK) oraz zapewnienie przyjmowania tych odpadów w inny sposób.

Mogłoby się zatem wydawać mamy problem rozwiązany. Wrzucamy igły do zwykłego kosza na odpady zmieszane, i wszystko powinno być dobrze. Nie do końca. W świetle prawa nie robimy niczego złego. W związku, że przepisy nie narzucają specjalnego sposobu ich unieszkodliwiania, traktujemy je jako komunalne. Musimy mieć jednak świadomość, że to są odpady niebezpieczne i należy zachować możliwie najwyższe środki ostrożności, aby późniejsza ich segregacja nie narażała kolejnych osób, na niebezpieczeństwo niewłaściwego kontaktu z nimi. Powinniśmy zatem, jeżeli wrzucamy taki odpady do kosza, w odpowiedni sposób je zabezpieczyć, czyli włożyć do specjalnego pojemnika, plastikowej butelki, kartonu i dodatkowo go opisać na temat jego zawartości. Z ekologicznego punku widzenia jest to absurdalne, bowiem dostarczamy do środowiska materiały niebezpieczne, stwarzamy ryzyko nie tylko dla środowiska, lecz również dla ludzi. Z prawnego punktu widzenia nie robimy niczego złego.

Co możemy z nimi zrobić?

Poniżej przedstawiamy również inne możliwe opcje postępowania z ,,domowymi niebezpiecznymi odpadami medycznymi”:

  • kilka razy w roku gminy organizują akcje objazdowe, w ramach których możemy bezpłatnie oddać odpady problemowe, w tym również domowe odpady medyczne;
  • na terenie niektórych przychodni, urzędów miast i gmin mogą być rozstawione pojemniki, do których można wrzucać tego typu odpady;
  • jeżeli w wyniku wizyty lekarza lub pielęgniarki zostaną wytworzone odpady medyczne, to w jego inicjatywie leży ich utylizacja;
  • w szczególności w dużych miastach istnieją gminne punty zbiórki odpadów niebezpiecznych (GPZON). Niektóre z nich przyjmują odpady tego typu;
  • utworzone na terenie gminy PSZOK-i, czyli punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych, na podstawie uchwalonego regulaminu, określają rodzaje przyjmowanych od mieszkańców rodzajów odpadów komunalnych. Niektóre z nich mogą (ale nie muszą) przyjmować ,,domowe odpady medyczne”.

U tym jak gminy rozwiązały problem radzenia z tego typu odpadami, najlepiej dowiedzieć się na urzędzie gminy, na terenie miejscowości, w której mieszkamy.

Niestety, ale w Polsce głównym problemem jest brak jakichkolwiek regulacji, czy nawet kampanii informacyjnych, które nakazałyby specjalny sposób z obchodzeniem się z ,,domowymi odpadami medycznymi”. Ministerstwo środowiska nie opracowało jak dotąd stosownego aktu prawnego, a problem z ich utylizacją niewątpliwie istnieje, chociażby ze względu na realne zagrożenie dla otoczenia i środowiska oraz wysokie koszty związane z ich unieszkodliwieniem.

Źródła:

  1. Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. 2016 poz. 1987).
  2. Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2017 r. Poz. 1289).
  3. zdjęcie: https://www.pexels.com/photo/health-medical-medicine-diet-46173/

CO ZROBIĆ Z PRZETERMINOWANĄ DOMOWĄ APTECZKĄ?

/in /by

Jak postępować z przeterminowanymi materiałami opatrunkowymi z domowych apteczek?

Co zrobić z przeterminowaną domową apteczką? – W każdym domu, zakładzie produkcyjnym, biurze, szkołach produkowane są odpady. W chwili obecnej zupełnie naturalne jest dla nas oddzielanie i segregowanie cennych surowców, takich jak papier, tworzywa sztuczne czy szkło, od tych odpadów, które nie nadają się już do ponownego przetworzenia. Schody zaczynają się wówczas, kiedy w gospodarstwie domowym pojawiają się odpady ,,problemowe”, na przykład odpady poremontowe, stare meble, zepsuty sprzęt elektryczny i elektroniczny, zużyte baterie, czy inne odpady niebezpieczne, jak chociażby pozostałości po farbach czy klejach. W takim momencie bardzo cenna staje się edukacja ekologiczna, aby każdy mieszkaniec miał świadomość, że są odpowiednie miejsca, gdzie takie odpady można oddać. Zgodnie z Ustawą o utrzymaniu czystości i porządku w gminach z dnia 13 września 1996 roku (Dz.U. 2017 poz. 1289) gminy tworzą punty selektywnego zbierania odpadów komunalnych, w skrócie zwanych PSZOK – ami, do których każdy obywatel może przynieść tak zwane odpady problemowe.

Przeterminowane odpady

W praktycznie każdym gospodarstwie domowym prędzej czy później pojawia się problem z przeterminowanymi lub niewykorzystanymi odpadami z naszych apteczek. Kłopot z przeterminowanymi lekami czy nie działającym termometrem został rozwiązany. Możemy je zostawić w wspominanym PSZOK – u lub w wybranych aptekach na terenie gminy, w której mieszkamy, w specjalnie przystosowanym do tego celu pojemniku. Zepsute glukometry często możemy zostawić w sklepach medycznych, w zamian dostając nowy, od producenta.Porządkując naszą domową apteczkę zapewne niektórzy z nas zastanawiali się co robić z nieprzydatnymi bandażami, gazikami, wodą utlenioną, drobnym sprzętem medycznym. Polskiemu społeczeństwu wciąż brakuje świadomości w jaki sposób należy utylizować tego typu odpady. I tu pojawia się pytanie. Czy z racji swojego przeznaczenia traktować je należy jako odpad medyczny czy też jako odpad komunalny? I nie ma się co dziwić tej niewiedzy, bowiem polskie prawo nie precyzuje co robić z odpadami tego typu, które powstają w naszych domach.

Odpady medyczne czy komunalne?

Żeby móc odpowiedzieć na pytanie w jaki sposób możemy zgodnie z prawem zutylizować przeterminowane materiały opatrunkowe, które pojawiły się w naszej apteczce, trzeba w pierwszej kolejności sięgnąć do definicji odpadów medycznych. Zgodnie z Ustawą o Odpadach z dnia 14 grudnia 2012 roku pod pojęciem odpadów medycznych rozumie się przez odpady powstające w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych oraz prowadzeniem badań i doświadczeń naukowych w zakresie medycyny (Dz. U. z 2016 r. poz. 1987; art. 3 ust. 1 pkt 8 ). W świetle prawa domownik ,,produkujący” materiały opatrunkowe nie wytwarza zatem odpadów medycznych. Środki opatrunkowe nawet jak się przeterminują nie stanowią zagrożenia dla środowiska po wrzuceniu ich do śmieci. Należy zatem zakwalifikować je jako odpady komunalne. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 7 Ustawy o Odpadach, odpady komunalne to odpady powstające w gospodarstwach domowych, z wyłączeniem pojazdów wycofanych z eksploatacji, a także odpady niezawierające odpadów niebezpiecznych pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych.

Co z nimi zrobić?

Zatem jeżeli posiadamy w naszej apteczce nieprzydatne bandaże, gazy, opaski elastyczne, czy inne podobne materiały opatrunkowe, traktujemy je jako odpady komunalne i wyrzucamy je do kosza na odpady zmieszane. Warto pamiętać aby, jeżeli jest taka możliwość to należy oddzielić opatrunki od opakowań, aby później możliwy był ich odzysk. Poza tym bardzo często zdarza się, że apteki, które posiadają pojemniki na przeterminowane leki, ,,pozwalają”, aby takie nieprzydatne już materiały opatrunkowe wrzucać razem z lekami. O tym, czy jest taka możliwość najlepiej zapytać w samej aptece. Jeżeli chodzi o wodę utlenioną, to nie jest ona uznawana za substancję niebezpieczną dla środowiska, jednak nie należy dopuszczać do jej przedostania się do kanalizacji. Zatem w żadnym wypadku nie należy wylewać takiej wody do zlewu, tylko w całości, razem z opakowaniem wyrzucić ją do śmieci zmieszanych lub pozostawić w aptece w pojemniku na przeterminowane leki.

Przemyślane i regularne dbanie o zawartość domowej apteczki to pewne minimum, do którego każdy z nas powinien czuć się zobligowany. Przy sprzątaniu apteczek z nieprzydatnych czy przeterminowanych leków, bandaży i tym podobnych odpadów trzeba mieć na uwadze nie tylko bezpieczeństwo swoje, naszej rodziny, ale również i środowiska naturalnego.

RECYKLING PIELUCH CZYLI JAK SIĘ TO ROBI W SZWECJI

/in /by

RECYKLING ZUŻYTYCH JEDNORAZOWYCH PIELUSZEK? TAK TO MOŻLIWE!

Wydawać by się mogło, że powstające w gospodarstwach domowych takie odpady jak: pieluchy jednorazowe, podpaski, wkładki higieniczne czy pieluchomajtki są uznawane za odpady, które z racji swojego przeznaczenia nadają się wyłącznie do składowania lub spalenia.  A jednak to nieprawda…

Od 2011 roku w Szkocji firma KNOWASTE prowadzi przetwarzanie tego typu odpadów. Mając na uwadze fakt, że każde dziecko w okresie użytkowania jednorazowych pieluch ,,produkuje” prawię tonę takich odpadów, a sama pieluszka rozkłada się na wysypisku około 400 – 500 lat, naszym zdaniem pomysł wydaje się w stu procentach trafiony. Technologia tej amerykańskiej firmy pozwana na przetworzenie AHP (ang. Absorbent hygiene products), czyli produktów higieny chłonnej i odzyskanie z nich cennych surowców oraz włókien takich jak plastik, celuloza czy materiały żelowe. Z tych surowców powstają następnie kompozyty zastępujące plastik, drewno czy beton, które później mają wszechstronne zastosowanie. Są używane między innymi do produkcji mebli, dachów, koszy na śmieci, doniczek, kasków rowerowych, ławek i innych pożytecznych sprzętów. W samej Szkocji program odzyskiwania zużytych pieluszek objął cztery gminy, czyli około 36 000 gospodarstw domowych. Firma Knowaste z powodzeniem współpracuje z domami opieki, szpitalami, zakładami opieki zdrowotnej, żłobkami, przedszkolami w zakresie selektywnego zbierania tzw. ,,odpadów higieny”.

Proces recyklingu ,,odpadów higienicznych” w firmie Knowaste przedstawia poniższy rysunek:

 

 

Badania wykazały, iż proces recyklingu stosowany przez firmę Knowaste jest korzystniejszą formą przetworzenia pieluszek niż składowanie czy spalanie. 1 tona przetworzonych odpadów higienicznych pozwala zaoszczędzić emisji 625 kg CO2, co dla 36 000 ton odpadów rocznie jest równoważne z:

 

 

Dla takich pomysłów w zakresie recyklingu jesteśmy zdecydowanie na TAK!

Źródła:

  1. http://www.knowaste.com

WSPÓLNY SYSTEM SEGREGACJI ODPADÓW OD 01.07.2017

/in /by

NOWE ZMIANY W SEGREGACJI  CZYLI WSPÓLNY SYSTEM SEGREGACJI ODPADÓW

 Wspólny System Segregacji Odpadów: od 1 lipca 2017 roku na terenie całego kraju obowiązuje Wspólny System Segregacji Odpadów (WSSO). Wprowadzenie nowych zasad segregacji jest konsekwencją uchwalonego Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 29 grudnia 2016 r.  w sprawie szczegółowego sposobu selektywnego zbierania frakcji odpadów (http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20170000019). Jedną z najważniejszych nowości zawartych w rozporządzeniu jest dodanie do wszystkich grup odpadów zbieranych selektywnie frakcji biodegradowalnej oraz uniemożliwienie zbierania odpadów w podziale na „suche”  i „mokre”.
Prawidłowa segregacja odpadów zaczyna się w domu. Oddzielamy surowce od śmieci, które nie nadają się już do powtórnego przetworzenia (tzw. odpady zmieszane). Posegregowane odpady stają się wartościowościowymi surowcami, które można przerobić lub ponownie wykorzystać. Nowe rozporządzenie określa podział odpadów zbieranych selektywnie na następujące frakcje:

a) papier – zbieramy to takie odpady jak: odpady z papieru, w tym tektury, odpady opakowaniowe z papieru i odpady opakowaniowe z tektury, gromadzimy je do pojemników koloru niebieskiego;

b) szkło – odpady ze szkła, w tym odpady opakowaniowe ze szkła, zbiera się w pojemnikach koloru zielonego. Jeżeli szkło zbiera się z podziałem na szkło bezbarwne i kolorowe, to szkło bezbarwne zbiera się w pojemnikach koloru białego, natomiast szkło kolorowe w pojemnikach koloru zielonego;

c) metale i tworzywa sztuczne, w których gromadzimy odpady metali, w tym odpady opakowaniowe z metali, odpady tworzyw sztucznych, w tym odpady opakowaniowe tworzyw sztucznych, oraz odpady opakowaniowe wielomateriałowe. Zbiera się w pojemnikach koloru żółtego;

d) frakcja biodegradowalna ,,bio”, którą zbiera się do pojemników koloru brązowego.

 

Nowe zasady selektywnej zbiórki odpadów dla niektórych gmin, w tym dużych miast, na przykład Gdańska, mogą okazać się nie małą rewolucją, ponieważ obecnie obowiązuje tam system segregacji odpadów na odpady ,,suche”, ,,mokre” i szkło. Jednak spośród ok. 2,5 tys. gmin w Polsce, wspominany podział stosuje zalewnie 6% z nich, więc te zmiany dotyczą tylko nielicznych.

Co oznacza Wspólny System Segregacji Odpadów dla zwykłego mieszkańca, który płaci za wywóz odpadów? Posegregowane odpady, to zdaniem Ministerstwa Środowiska, większy zarobek dla gmin ze sprzedaży surowców. W ten sposób również tylko ograniczona ilość odpadów trafia na składowiska. Z tego też powodu, są podstawy do sądzenia, że nie tyle nie zmienią się obecne ceny, ale może nawet dojść do obniżenia opłaty za odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych.

Obowiązujący przed 1 lipca system zagospodarowania odpadów oparty był również na selektywnej zbiórce odpadów, jednak jego skuteczność była stosunkowo niska. Poziom recyklingu w Polsce wynosi 26 % (dane z 2015 roku) i cały czas rośnie. Wynik ten w porównani z krajami Europy Zachodniej jest jednak przeciętny. Do 2020 roku UE zobowiązała nasz kraj do osiągnięcia 50 % poziomu recyklingu, czyli dwukrotnie więcej niż obecnie. Wysoki poziom recyklingu możliwy jest jedynie przy segregacji w miejscu wytworzenia odpadów. A to chyba wystarczający argument, aby wprowadzić zmiany w zakresie segregacji odpadami (Wspólny System Segregacji Odpadów), które de facto zaczynają się już w domu każdego z nas.

 

ZRÓDŁA:

  1. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 29 grudnia 2016 r. w sprawie szczegółowego sposobu selektywnego zbierania wybranych frakcji odpadów (Dz.U. 2017 poz. 19)
  2. http://naszesmieci.mos.gov.pl/jak-segregowac
  3. http://portalkomunalny.pl/nowe-zasady-zbiorki-odpadow-fakty-i-mity-353699/

ODPADY W POLSCE – DANE STATYSTYCZNE

/in /by
Read more →